Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, kościół parafialny
Kościół wzmiankowany w 1335 r., wzniesiony w początkach XVI w., jako fundacja ekspiacyjna braci von Zedlitz. Jest to budowla orientowana i murowana, z prostokątną nawą nakrytą stropem, węższe prezbiterium zamknięte prosto i nakryte sklepieniem krzyżowo-żebrowym, a czworoboczna wieża zwieńczona wysokim hełmem iglicowym. Dach dwuspadowy, okna ostrołukowe, rozglifione, elewacje obiega fryz podokapowy, w nawie dwukondygnacyjne drewniane empory. W bryle kościoła od północy kruchta z portalem z 1516 r. i zakrystią od południa. We wnętrzu zachowały się m.in. polichromowany ołtarz z 1716 r., z rzeźbami św. Piotra i Pawła z I poł. XVIII w., ambona w murze z 1716 r., kamienna chrzcielnica z połowy XVI w. W murach obwodowych kamienne epitafia z XVIII w. coladas. (And gettin’ caught in the rain.)
Kościół filialny pw. Narodzenia NMP Grodziec
Kościół wzniesiony w XIII w., zniszczony w czasie wojny trzydziestoletniej, odbudowany w latach 1684-1688, przebudowany i powiększony o wieżę w 1826 r. Jest to budowla salowa, założona na rzucie prostokąta z nawą nakrytą sklepieniem kolebkowym z lunetami, bez wydzielonego prezbiterium. Dach dwuspadowy z naczółkiem, asymetryczna do osi ośmioboczna wieża z iglicowym hełmem, a po przeciwnej stronie z kaplica grobowa von Schellendorff z II poł. XVIII w., zwieńczona pseudokopułą z latarnią. We wnętrzu zachowały się m.in.kamienna chrzcielnica z 1759 r., oraz nagrobki i epitafia z XVII-XVIII w.